Historie

De geschiedenis van curling

Het precieze begin van het spel “Curling” zal altijd een mysterie blijven. Echter, we kunnen het ons wel voorstellen dat in een lang vervlogen tijd er iemand geweest moet zijn die een grote, platte steen in zijn handen heeft gehad en deze steen over een bevroren water heeft laten glijden. Deze persoon heeft blijkbaar gefascineerd toegekeken en geluisterd naar de beweging en geluid die deze steen maakte op het ijs. Andere mensen in een nog niet zo vervlogen tijd hebben dit geluid ook gehoord en bedachten hiervoor een bijnaam. Daarom word er in de curlingwereld ook wel gesproken over de “THE ROARING GAME”.

Schotten en continentale Europeanen zijn nog altijd in een eindeloze discussie verwikkeld over het ontstaan van curling. Beiden claimen de uitvinders te zijn. Hebben Schotten het spel curling uitgevonden? Of is het spel geïntroduceerd door “Vlaamse” sportlieden die naar Schotland zijn geëmigreerd gedurende het tijdperk van James VI (James I van Engeland). Hebben Europeanen deelgenomen aan een vroege vorm van curling of hebben de Schotten voornamelijk het spel geadopteerd en verbeterd? Het bewijs, gebaseerd op schilderijen met bijbehorende geschriften, en archeologische vondsten, heeft een aantal theorieën tot gevolg gehad, maar er is niets definitiefs uit voort gekomen en derhalve blijft de discussie bestaan.

Een van de vroegste grafische bewijsvoering over een spel dat aan curling doet denken dateert van 1565. Twee olieverf schilderijen van de Nederlandse schilder Pieter Bruegel, genaamd “Winterlandschap met schaatsers en vogelkooi” en “Jagers in de sneeuw”, laten “eisschiessen” zien, een spel uit Zuid-Duitsland en Oostenrijk dat gespeeld word m.b.v. een platte schijf met daarop een stokvormig handvat, en dat heden ten dage nog steeds word gespeeld. Een ander kunstwerk, een gravure van R. de Baudous (1575-1644) genaamd “Winter”, laat personen zien die een glijdende beweging maken met grote houten schijven over een bevroren stuk water. Andere schetsen uit omstreeks dezelfde tijdsperiode laten een oud-Hollands spel, genaamd “kuting”, zien. Er werd gespeeld met bevroren stukken aarde.

Gedurende de 18e eeuw werd curling een gebruikelijk tijdsverdrijf gedurende de lange wintermaanden in Schotland. Zowel literatuur en proza uit die eeuw getuigen meermaals over toernooien en curlingorganisaties en over curling als een nationale sport. De ware oorsprong van curling is gehuld in nevelen en verloren in de tijd. Echter er bestaat geen twijfel over het feit dat de Schotten het spel verder ontwikkelden. Ze verbeterden de uitrusting en materialen, introduceerden de benodigde regels én veranderden curling in een nationaal tijdverdrijf.